1. Sex, fajki, sex, gwałty, sex, pobicia.

Madison's POV

Sex, fajki, sex, gwałty, sex, pobicia i jeszcze raz SEX. Właśnie tak wygląda moje życie już 7 lat. Nie mam nikogo komu mogę się wygadać, nie mam przyjaciół, a nawet znajomych. Ojciec zabrania mi się spotkać z kimkolwiek poza klientami. Nienawidzę bycia prostytutką. Nieważne, czy facet, który ma mnie pieprzyć jest stary, czy młody, przystojny, czy też nie, bo to nie robi różnicy. Każdy z nich jest zimnym chujem, który marzy tylko o mokrych cipkach. Ten świat schodzi na psy.. A ja? Muszę udawać, że mi się podoba. Dlaczego? Gdy ojciec się dowie, że byłam zupełnie obojętna dla kutasa klienta, lub że się wyrywałam to skończę gwałcona i bita przez całą noc. Tak. To jest moje dziwkarskie życie. Boski life pełen wielkich fiutów i bipolarnych dupków. Czujecie ten sarkazm?

Właśnie jestem w drodze do sklepu. W każdą sobotę ojciec daję mi kasę na ubrania. Nie chodzi tu o zwykłą bluzę, czy jeansy, a bardzo chciałabym się tak ubierać. Lecz moja szafa jest przepełniona samymi sukienkami i szpilkami, które są naprawdę wysokie, a sukienki... Ledwo co zakrywają mi tyłek... Jak ja tego nienawidzę. Na szczęście moja bielizna nie jest do końca dziwkarska... Zwykły stanik i koronkowe majteczki, przeważnie koloru czerwonego, lub fiolet, czasami różowa. 
Znalazłam się w upragnionym sklepie. Od razu rzuciła mi się w oczy fiolotowo - czarna sukienka. Dekold w serduszko, zakrywała mi pupe, ale ledwo, lecz gdy bym wzięła dłuższa to nie mogłabym jej założyć. Ojciec ma zasady, które muszę przestrzegać. Czasami... Tracę nadzieję na lepsze życie, na życie bez sypiania z każdym facetem, z którym muszę. Tracę wiarę, nadzieję, że kiedykolwiek się zakocham...
Po 20 minutach byłam już w domu. Nienawidzę zakupów, lecz muszę raz w tygodniu tam chodzić i kupować skąpe ubrania. Ludzie, którzy często tam bywają mają mnie za dziwkę. Dlatego, że przychodzę tylko w soboty o tej samej godzinie, czyli 17. No i do tego kupuje zawsze ubrania dziwkarskie, więc. W sumie to... Jestem nią.
Zdjęłam buty i odstawiłam je obok łóżka. 
- Skarbie, ubierz się ładnie i zejdź na dół. Za 10 minut przyjedzie klient. - krzyknął mój ojciec z dolnego piętra domu. 
Westchnęłam cicho i otworzyłam moją szafę. Z dolnej półki wzięłam 15 centymetrowe szpilki. Są dość wysokie i bardzo nie wygodnie. Wyobraźcie sobie, jak bardzo ciężko chodzi się w tak wysokich butach. Nie ma nic gorszego, niż poobcierane kostki. Auuć.
Usiadłam na fotelu przed toaletką. Poprawiłam makijaż na mocniejszy i ubrałam nową sukienkę. Byłam gotowa, aby zejść na dół, tak też zrobiłam.
- Dzień Dobry tato. - uśmiechnęłam się lekko, lecz on patrzał na mnie pełen powagi. 
- Nie pamiętasz co Ci mówiłem?! Żaden kurwa tato! Mów mi Panie Russo, mała suko! - krzyknął mi prosto w twarz i swoimi wielkimi palcami ścisnął moje ramię. 
- D-Dobrze.. - zapłakałam z bólu. - Panie Russo. 
Nie macie pojęcia, jak to jest nie mieć matki, a Twój ojciec to skończony chuj, bez szacunku dla kobiet. Bez szacunku dla własnej córki..
W pomieszczeniu zabrzmiał dzwonek do drzwi.
- Otwarte! - powiedział puszczając moje ramię.
Do domu wszedł mężczyzna, a raczej chłopak. Wyglądał na jakieś 20 lat i był nawet przystojny. A tuż za nim stało dwóch napakowanych facetów.
- Dzień Dobry. To dziewczyna, którą Pan będzie miał do własnej dyspozycji przez godzinę. 
- Nie chcę jej mieć przez godzinę. Chcę ją od Pana wykupić. - powiedział stanowczo i naprawdę był śmiertelnie poważny. Snob.
CO?!?! Wykupić?! Ojciec nie może mi tego zrobić! Chociaż... Może byłoby mi u tego pakera lepiej.
- Przepraszam, ale ona nie jest na sprze.. - nie dokończył, ponieważ mu przerwano.
- Dam 500 tysięcy dollarów.
ILE?! Oczy mojego ojca zrobiły się wielkie i zauważyłam w nich błysk pożądania.
- Jest Pańska! - niemalże krzyknął i pisnął ze szczęścia. Phi.. Fajny mi tatuś.
- A-Ale Ty kurwa nie możesz! Dlaczego Ty mi to do cholery robisz?! Nienawidzę Cie! - krzyczałam nie mogąc zamknąć swoich pieprzonych przez setki facetów ust! Natychmiast tego pożałowałam... Ojciec aka Pan Russo rzucił się na mnie z pięściami. Uderzył mnie z zaciśniętej dłoni w twarz tak mocno, aż upadłam na podłogę. Chciał mnie dalej bić, lecz ktoś zwrócił mu uwagę.
- Nie płacę za uszkodzony towar. - odezwał się facet, który ma za mnie zapłacić. 
Dali mi 15 minut na spakowanie wszystkich potrzebnych mi rzeczy.
- Chłopcy, zabierzcie dziewczynę do samochodu. - dodał, gdy zeszłam już spakowana na dolne piętro i dokładnie sekundę po, dwóch pakerów dosłownie wyniosło mnie na dwór. 
Zobaczyłam, jak chłopak przekazuje ojcu duży plik banknotów, po czym mężczyźni wepchnęli mnie do dużego czarnego vana.
Po około 2 minutach auto ruszyło. 
Myślałam o tym kim on jest, dlaczego mnie kupił i co ze mną zrobi. Zasnęłam...
Obudził mnie jeden z tych wielkich napakowanych kolesi. Wysiadłam z auta, a on nadal trzymał mnie za rękę, jakby bali się, że ucieknę.
- Możesz mnie puścić. Umiem sama chodzić. - powiedziałam spokojnie do gościa goryla.
- Puść ją. - powiedział facet, który zapłacił za mnie 500 tys. Dollarów. Goryl spojrzał na niego i od razu mnie puścił.
- Która jest godzina? - zapytałam ciekawa ile godzin przespałam. 
- Jest 9:25. - powiedział chlopak. 
- To gdzie my jesteśmy?! - zapytałam przerażona świadomością, że jechaliśmy całą noc. 
- W Stratford. 
- Dobrze, a... Mogę wiedzieć, jak masz na imię? - zapytałam, bo po prostu chciałam wiedzieć. Nie wiadomo ile będę z nim żyła, a nie znam jego imienia. 
- Jestem Jaxon, Jaxon Bieber, a Ty to Madison, prawda? - zapytał tajemniczy chłopak, a więc... Tak ma na imię. Ładnie.
- Tak Panie Bieber. - powiedziałam, nie wiedząc, jak mam się do niego zwracać. 
- Po prostu Jaxon. - rzucił szybko otwierając drzwi wejściowe.
Weszliśmy do domu, a raczej Willi, która z zewnątrz wyglądała niesamowicie.
Przed pokój był w jasnych barwach, a szafki były czarne i wszystko się idealnie komponowało.
- Um.. Przepraszam. Mogłabym się gdzieś zdrzemnąć? - zapytałam trochę zawstydzona. 
- Idź piętro wyżej, drugie drzwi po prawej są Twoje. - podziękowałam i weszłam po schodach. 
Po chwili znalazłam drzwi i lekko je otworzyłam. Na łóżku leżał jakiś chłopak. Miał grzywkę postawioną do góry w kolorze ciemnego blondu, a na sobie białą koszulkę i szare dresy. Był bardzo przystojny, podobny do tego chłopaka, który mnie kupił. Pytanie, po co mu taka dziewczyna jak ja?
- Cześć.. - powiedziałam niepewnie. Chłopak spojrzał się mierząc mnie wzrokiem. 
- Cześć. Ty jesteś Madison, prawda? - zapytał posyłając mi lekki uśmiech.
- Tak, a Ty to..?
- Justin, brat Jaxona. - przedstawił się, a gdy wymówił imię faceta, który mnie wykupił skrzywił się, ale dlaczego? Nie wiem i chyba wolę nie wiedzieć. 
- Widocznie musiałam pomylić pokoje. Przepraszam Pana. - powiedziałam lekko się uśmiechając. On tylko się zaśmiał i popatrzał na mnie z rozbawieniem. 
- Poważnie? Po prostu Justin. Ile Ty masz lat? No, bo aż taki stary nie jestem. - zachichotał zabawnie.
- Mam 17. - odparłam 
- 17?! Wyglądasz na starszą. A Twoi rodzice?! - zapytał trochę wstrząśnięty.
- Mama nie żyje, a mój ojciec to skończony chuj. - odpowiedziałam wzruszając ramionami.
- Och.. To przykro mi. - mruknął jakby zrobiło mu się mnie żal. 
- Jest dobrze, ale ja nie potrzebuje litości. Idę się przespać. - odparłam zdenerwowana rzucając jeszcze szybkie "dobranoc" i wyszłam zamykając za sobą głośno drzwi.
Weszłam do pokoju obok. Był wielki i przecudowny! Cały w barwach burgundowo-beżowych. 
Było w nim kilka szafek na rzeczy podręczne oraz duża szafa na moje ubrania, Na przeciw łóżka, które bez problemu pomieściłoby 4 osoby, był duży telewizor. 
Rzuciłam się na wielkie łoże wtulając twarz w miękkie poduszki. Od razu zmorzył mnie sen.
________________________________________________________________________________

I jak 1? 

Mam nadzieję, że historia Madison Wam się spodoba :) 

CZYTASZ = KOMENTUJESZ